📘 కథ పేరు: **"నిజమైన నేను – అబద్ధపు రూపంలో"**
### పాత్రలు:
* **అనిరుద్ధ్ (అను)** – 24 ఏళ్ల సాఫ్ట్వేర్ ఇంజినీర్. హుషారుగా, బాధ్యతతో కనిపించేవాడు కానీ తనలో ఒక రహస్యమైన కోణాన్ని ఎవరితోనూ పంచుకోలేడు.
* **సామ్యుక్త** – 23 ఏళ్ల డిజైన్ స్టూడెంట్. స్పష్టంగా తన భావాలు చెప్పే స్వతంత్ర యువతి.
---
### కథ:
అనిరుద్ధ్ జీవితంలో రాత్రి సమయంలోనే నిజమైన "అను" బయటికొస్తుంది. అను ప్రియా అనే పేరు మీద తనలోని స్త్రీ గుణాల్ని ప్రదర్శించుకోవడం అతనికి ఓ విడిపోయిన ఆనందాన్ని ఇస్తుంది. చీర, జ్యువెలరీ, కాజల్… ఇవన్నీ అతని జీవితానికి రంగులు పోస్తాయి. కానీ ఇవన్నీ అతని గదిలోనే మిగిలిపోతాయి.
ఒక రోజు, సోషల్ మీడియా వేదికగా డిజైన్ బుక్ కోసం ఒక కాన్సెప్ట్ వర్క్ కావాలని ఓ పోస్టు కనిపించింది. అను ప్రియా పేరుతో రిప్లై ఇచ్చిన అతనికి, డిజైనర్ సామ్యుక్త నుండి మెసేజ్ వచ్చింది. ఫోర్నల్గా మొదలైన సంభాషణలు, మెల్లగా హాస్యంగా, ఆత్మీయంగా మారాయి.
అను ప్రియా సున్నితంగా, సొగసుగా మాట్లాడే శైలి సామ్యుక్తను ఆకర్షించింది. ఆమె లోతైన ప్రశ్నలు అడిగింది – "నీ శైలి వెనుక ఉన్న ఆత్మ ఎవరు?", "నీవు నీవు అనే భావన ఎక్కడ మొదలవుతుంది?"
రెండు వారాలపాటు ఈ సంభాషణలు వారి మధ్య దట్టమైన బంధాన్ని ఏర్పరచాయి. ఒక రోజు సామ్యుక్త స్పష్టంగా అడిగింది:
> "అను, నేను నిన్ను నిజంగా కలవాలనుకుంటున్నాను."
అనిరుద్ధ్ కొంచెం డబ్బగా, కొంచెం ఉల్లాసంగా, అమ్మాయిలా తయారై కాఫీ షాప్ కి వెళ్ళాడు. నిండుగా చీర కట్టుకుని, మెరుగైన మేకప్ వేసుకుని, అలంకారంతో అద్దంలో తన రూపాన్ని చూసాడు. అతనికి అది పర్సనల్ గెలుపులా అనిపించింది.
సామ్యుక్త వచ్చి చూసినప్పుడు కొద్ది క్షణాలు నిశ్శబ్దంగా చూసింది. ఆ తరువాత ఆమె అడిగిన ప్రశ్న మాత్రం అతని హృదయాన్ని హత్తుకుంది:
> "ఇది నువ్వేనా? లేక నీవు అయ్యే ప్రయత్నమా?"
అనిరుద్ధ్ నిదానంగా తల వంచాడు.
> "ఇది నేను కాదు. కానీ ఇదీ నేను."
ఆ రోజువరకు అన్నీ స్మూత్గా సాగినా, ఆ రాత్రి సామ్యుక్త మెసేజ్ చేసింది:
> "నేను నిన్ను మోసం అనుకోవడం లేదు. కానీ నీవు నిన్ను కప్పిపుచ్చుకున్నావ్. ఆ నమ్మకం నేను మళ్ళీ పొందాలంటే, నీవు నిన్ను ఒప్పుకోవాలి."
అనిరుద్ధ్ ఒక వారం పాటు ఎవరికీ కనిపించలేదు. కానీ అది అతని అను ప్రియా రూపాన్ని పూర్తిగా సమర్పించుకునే మార్గం అయింది.
ఒక రోజు సామ్యుక్త ఫోన్ కొట్టింది. విడిగా, నిశ్శబ్దంగా మాట్లాడాడు:
> "నువ్వు నన్ను తిరస్కరించకముందే నేను నన్నే తిరస్కరించేసాను. కానీ ఇప్పుడు కాదు. ఇప్పుడు నేను నన్ను ఒప్పుకున్నాను."
సామ్యుక్త అతనికి అపార్ట్మెంట్లో వస్తుంది. అతను అను ప్రియా రూపంలో ఉంటాడు – నిగనిగలాడే మెరునీలా చీర, బంగారు హారాలు, మోమును ముద్దుగా మార్చే స్మైలుతో.
ఆమె నెమ్మదిగా అతని దగ్గరికి వచ్చి, చెవి వద్ద నిమిరి అడుగుతుంది:
> "ఇలా లావుగా, నిండు స్త్రీలా ఉన్నప్పుడు నిన్ను చూస్తే... నా లోపలి రోగబాధే మరిగిపోతుంది."
ఆ మాటలతో అనిరుద్ధ్ గుండె వేగంగా కొట్టుకుంటుంది. ఆమె అతని చెవికి ముద్దు పెడుతుంది.
చూసే వ్యక్తి గమనించకపోవచ్చు, కానీ ఆమె ముద్దులో అతనికి ఒక సత్యం కనిపిస్తుంది — **"ఆమె అను ప్రియాని ప్రేమిస్తోంది. కానీ అది అనిరుద్ధ్ అని కూడా అర్థమైంది."**
ఆ రాత్రి, వారు ఇద్దరూ ఒకరికి ఒకరు కౌగిలించుకుంటారు. చీర మెల్లగా గడియారపు కంకణాల శబ్దంలో ఊగిపోతుంది. ఇద్దరి మౌనం సాకారమవుతుంది. అను ప్రియా గదిలో కాదు – సామ్యుక్త హృదయంలో నిలిచిపోయింది.
ఆ సంధ్య తర్వాత, వారి మధ్య ఉండే బంధం శారీరకంగా మాత్రమే కాదు. అది సార్వత్రికమైన స్వీకారానికి సూచన.
**ప్రేమ అంటే, మనిషిని అతను ఏమయ్యాడో బట్టి కాదు – అతను ఎలా జీవించాలనుకుంటాడో బట్టి ప్రేమించడం.**
---
### ముగింపు:
అనిరుద్ధ్, ఇప్పుడు ఇద్దరిలా జీవిస్తున్నాడు – అతనిలో అను ప్రియా, అతనిలో స్వేచ్ఛ. సామ్యుక్తతో కలిసి అతను ఒక డిజైన్ స్టూడియో ప్రారంభించాడు — "**రూపాంతరం**" అనే పేరుతో. అక్కడ అతనిలాంటి వారందరికి, తమ లోని శబ్దాన్ని బాహ్యంగా వినిపించే స్వేచ్ఛ లభిస్తుంది.
ఇతని జీవితంలో ప్రేమ, శృంగారం, బాధ, విజయాలు అన్నీ ఒకే దారిలో కలిశాయి. **కావలసింది ఒక్కరి ఒప్పుకోలు... ముందు మనం మనల్ని అంగీకరించాలి.**
No comments:
Post a Comment