భాగం 7: సమాజంతో సంఘర్షణ
ఆఫీస్‌లో కూడా నీల్ గుర్తింపు గురించి గుసగుసలు పెరిగాయి. కొందరు సహోద్యోగులు నీల్‌ని, నీలిమగా చూసినప్పుడు వెక్కిరించారు. ఒక రోజు, ఆఫీస్ క్యాంటీన్‌లో ఒక సహోద్యోగి, "ఏంటి నీల్, రోజూ చీరలు కట్టుకుంటావా ఇప్పుడు?" అని హేళనగా అడిగాడు. నీల్ ఏమీ మాట్లాడలేదు, కానీ అనన్య ఆ వ్యక్తి ముందు నిలబడి, "అతను ఎలా ఉండాలనుకుంటే అలా ఉంటాడు. నీవు నీ పని చూసుకో," అని గట్టిగా చెప్పింది.
ఈ సంఘటన తర్వాత, నీల్ మరియు అనన్య ఒక నిర్ణయం తీసుకున్నారు. వారు తమ ప్రేమను, నీల్ గుర్తింపును బహిరంగంగా స్వీకరించాలని, సమాజంలో మార్పు తీసుకురావాలని అనుకున్నారు. అనన్య, తన డిజైన్ నైపుణ్యాలను ఉపయోగించి, నీల్ కోసం ఒక ఫ్యాషన్ బ్లాగ్ స్టార్ట్ చేసింది. ఈ బ్లాగ్‌లో నీల్, నీలిమగా వివిధ దుస్తులలో ఫోటోలు పోస్ట్ చేసేవాడు, తన గుర్తింపు గురించి రాసేవాడు. ఈ బ్లాగ్ కొంతమంది యువతకు స్ఫూర్తిగా నిలిచింది, కానీ కొందరు ఆన్‌లైన్‌లో ట్రోల్ చేశారు.
ఒక రోజు, నీల్‌కి ఒక ఈవెంట్ ఆహ్వానం వచ్చింది. విశాఖపట్నంలో జరిగే ఒక ఫ్యాషన్ షోలో "నీలిమ"గా పాల్గొనమని అడిగారు. నీల్ మొదట సంకోచించాడు, కానీ అనన్య ప్రోత్సాహంతో ఒప్పుకున్నాడు. ఆ ఫ్యాషన్ షోలో నీలిమ ఒక అందమైన లెహంగాలో ర్యాంప్‌పై నడిచాడు. ఆ క్షణంలో, అతను సమాజ భయాలను జయించాడు. అనన్య వేదిక వెనుక నుండి అతన్ని చూస్తూ గర్వపడింది.
భాగం 8: ప్రేమ బలం
ఫ్యాషన్ షో తర్వాత, నీల్ మరియు అనన్యకు సమాజం నుండి మిశ్రమ స్పందనలు వచ్చాయి. కొందరు వారి ధైర్యాన్ని మెచ్చుకున్నారు, మరికొందరు విమర్శించారు. కానీ వారు ఒకరికొకరు బలం ఇస్తూ ముందుకు సాగారు. ఒక సాయంత్రం, వారు విశాఖపట్నంలోని ఒక పాత గుడి దగ్గర కలిసారు. అక్కడ, నీల్ అనన్య చేయి పట్టుకుని, "నీవు నా జీవితంలో ఒక అద్భుతం. నీవు లేకపోతే నేను ఈ రోజు ఇక్కడ ఉండేవాడిని కాదు," అని చెప్పాడు.
అనన్య కళ్లలో నీళ్లు తిరిగాయి. "నీల్, నీవు నీలిమగా ఉన్నా, నీల్‌గా ఉన్నా, నీ హృదయం నన్ను ఆకర్షించింది. నీవు నా ప్రపంచం," అని చెప్పింది. వారు ఆ గుడి ముందు, సముద్ర తీరం శబ్దం నేపథ్యంలో, ఒకరినొకరు ఆలింగనం చేసుకున్నారు.
భాగం 9: కొత్త లక్ష్యం
నీల్ మరియు అనన్య తమ బ్లాగ్‌ను మరింత విస్తరించారు. వారు ఒక స్థానిక NGOతో కలిసి, గుర్తింపు సమస్యలపై అవగాహన కల్పించే కార్యక్రమాలు నిర్వహించడం మొదలుపెట్టారు. నీల్, నీలిమగా, యువతకు తన కథను చెప్పి, వారిని ప్రోత్సహించాడు. అనన్య, తన డిజైన్ నైపుణ్యాలతో, జెండర్-న్యూట్రల్ ఫ్యాషన్ లైన్‌ను ప్రారంభించింది.
ఒక రోజు, నీల్ తల్లిదండ్రుల నుండి ఒక లేఖ వచ్చింది. లక్ష్మి రాసిన ఆ లేఖలో, "నీలకంఠం, మేము నిన్ను అర్థం చేసుకోవడానికి సమయం పట్టింది. కానీ నీ సంతోషం మాకు ముఖ్యం. నీవు, అనన్య మా ఇంటికి రండి," అని ఉంది. నీల్ కళ్లలో ఆనంద భాష్పాలు. అతను అనన్యతో ఈ విషయం పంచుకున్నాడు, మరియు వారిద్దరూ విజయవాడకు బయలుదేరారు.
ఎపిలోగ్
నీల్ మరియు అనన్య తమ కుటుంబంతో సమయం గడిపారు. రామారావు కూడా నెమ్మదిగా వారి సంబంధాన్ని, నీల్ గుర్తింపును స్వీకరించాడు. వారి ప్రేమ కథ, సమాజంలో మార్పు తెచ్చే ఒక ఉద్యమంగా మారింది. నీల్, నీలిమగా, అనన్యతో కలిసి, ప్రపంచానికి ప్రేమకు ఎలాంటి హద్దులు లేవని నిరూపించాడు. వారు కలిసి, విశాఖపట్నం సముద్ర తీరంలో, ఒక కొత్త జీవితాన్ని, కొత్త కలలను నిర్మించారు.