### అధ్యాయం 6 : తాళి – ఈ జన్మకి నీహా భార్య అయింది
18 నెలలు పూర్తయ్యాయి.
ఈ రోజు ఆదివారం. ఉదయం 5 గంటలకి సిద్ధార్థ్ నీహాని లేపాడు.
“నీహా… లే… ఈ రోజు నీ జీవితంలో మర్చిపోలేని రోజు. రెడీ అవు.”
నీహా కళ్లు రుద్దుకుని లేచింది. సిద్ధార్థ్ ఆల్రెడీ బయట కారు స్టార్ట్ చేసి వెయిట్ చేస్తున్నాడు. నీహా ఎప్పటిలాగే రెడ్ సిల్క్ చీర, మ్యాచింగ్ బ్లౌజ్, లాంగ్ జుట్టు జడ వేసుకుని, మెడలో పసుపు తాడు, మంగళసూత్రం లేదు ఇంకా. కానీ ఈ రోజు కట్టబోతున్నాడు.
కారు హైదరాబాద్ నుంచి బయలుదేరి 3 గంటలు ప్రయాణం. ఉదయం 8 గంటలకి వెంకటగిరి కొండ పైన ఒక చిన్న గుడి దగ్గర ఆపాడు. ఎవరూ లేరు. పూజారి మాత్రమే ఉన్నాడు. సిద్ధార్థ్ ఫోన్లో బుక్ చేసినట్టు.
“ఇక్కడే నీహా… ఇక నుంచి నువ్వు నా భార్యవి. ఈ జన్మకి నా భార్యవి.”
నీహా కళ్లు చెమర్చాయి. ఆమె గొంతు గట్టిగా లేదు. “యవండి… నేను ఎప్పటి నుంచి మీ భార్యనే…”
పూజారి మంత్రాలు చదివాడు. సిద్ధార్థ్ నీహా మెడలో పసుపు తాడు కట్టాడు. రెండు ముళ్లతో గట్టిగా కట్టి, నుదుటన సింధూరం రాశాడు. ఎర్రటి సింధూరం నీహా నుదుటన మెరిసిపోయింది.
“ఇక నుంచి నువ్వు నీహా సిద్ధార్థ్… నా భార్య… నా దాసి… నా రాణి…”
నీహా కళ్ల నుంచి నీళ్లు కారాయి. సిద్ధార్థ్ ఆమెను గట్టిగా హగ్ చేసుకున్నాడు. గుడి ముందు ఇద్దరూ నిలబడి ఫోటో తీసుకున్నారు. నీహా మొదటిసారి బయట అమ్మాయిలా కనిపించింది. ఎవరూ గుర్తుపట్టే అవకాశం లేదు.
ఇంటికి వచ్చేసరికి మధ్యాహ్నం 1 గంట.
సిద్ధార్థ్ బెడ్రూమ్ మొత్తం రెడ్ రోజ్ పూలతో డెకరేట్ చేయించాడు. లైట్స్ మందంగా, ఎరుపు బెడ్ షీట్, రెండు వైపులా కొవ్వొత్తులు. గాలిలో గులాబీ వాసన.
సిద్ధార్థ్ నీహాని లోపలికి ఎత్తుకెళ్లాడు.
“ఈ రోజు మన శోభనం నీహా… నీవు ఇక నా భార్యవి అయ్యావు. ఈ రాత్రి నిన్ను పూర్తిగా నా చేసుకుంటాను.”
నీహా సిగ్గుతో తల వంచుకుంది. “యవండి… నేను మీ కోసం రెడీ… ఈ రోజు నన్ను ఏం చేయమన్నా చేస్తాను…”
సిద్ధార్థ్ ఆమెను మంచం మీద కూర్చోబెట్టి, ఒక పెద్ద గ్లాసు పాలు ఇచ్చాడు.
“ఇదిగో… తెల్ల చీర కట్టుకుని, పాల గ్లాస్ పట్టుకుని రా… నీ శోభనం స్టార్ట్ అవుతుంది.”
నీహా బాత్రూమ్లోకి వెళ్లి, తెల్ల సిల్క్ చీర, తెల్ల లేస్ బ్లౌజ్, తెల్ల పెట్టికోట్, తెల్ల లేస్ బ్రా-ప్యాంటీ సెట్ వేసుకుంది. జుట్టు లూస్గా వదిలేసింది. మెడలో తాళి, నుదుటన సింధూరం, కళ్లలో కాజల్, పెదాలు రెడ్. పాల గ్లాస్ పట్టుకుని బయటకు వచ్చింది.
సిద్ధార్థ్ షర్ట్ లేకుండా, కేవలం బ్లాక్ బాక్సర్లో కూర్చుని ఉన్నాడు. ఆ 7 ఇంచ్ ఆడాముడు ఇప్పటికే గట్టిగా నిగిడి ఉంది.
నీహా సిగ్గుతో తల వంచుకుని పాల గ్లాస్ ఇచ్చింది. “యవండి… పాలు తాగండి…”
సిద్ధార్థ్ గ్లాస్ తీసుకుని ఒక్క మింగు తాగి, మిగిలినది నీహా నోట్లోకి పోసాడు. తర్వాత ఆమెను గట్టిగా హగ్ చేసుకుని మంచం మీద వొంపి పడుకోబెట్టాడు.
“ఇక నీ శోభనం స్టార్ట్…”
అతను నీహా చీరని నెమ్మదిగా విప్పాడు. పెట్టికోట్ పైకి ఎత్తాడు. తెల్ల లేస్ ప్యాంటీలో నీహా గుద్ద రౌండ్గా కనిపిస్తోంది. సిద్ధార్థ్ నీహా రెండు కాళ్లు విడదీసి, మొహం గుద్ద దగ్గర పెట్టి, నాలుకతో రుద్దాడు.
“ఆఆహ్… యవండి… స్లోవుగా… నాకు సిగ్గుగా ఉంది…”
సిద్ధార్థ్ ప్యాంటీ లాగేసి, నాలుకని గుద్ద లోపలికి దూర్చాడు. నీహా శరీరం వంగి, రెండు చేతులు సిద్ధార్థ్ జుట్టులో పాతుకున్నాయి.
“యవండి… ఇంకా లోపల… నన్ను రుచి చూడండి…”
సిద్ధార్థ్ 10 నిమిషాలు నీహా గుద్దని చీకాడు. తర్వాత లేచి, తన బాక్సర్ ఊడదీసి, ఆడాముడు నీహా నోట్లో పెట్టాడు.
“తాగు నీహా… నీ భర్త మూడు తాగు…”
నీహా రెండు చేతులతో ఆడాముడు పట్టుకుని, నోట్లో పెట్టుకుని గట్టిగా చీకింది. గొంతు వరకు దూర్చి, లాలాజలం కారుతూ బ్లోజాబ్ ఇస్తోంది. సిద్ధార్థ్ తల పట్టుకుని గట్టిగా దెంగాడు.
15 నిమిషాల తర్వాత సిద్ధార్థ్ నీహాని వొంపి, రియర్ నుంచి గట్టిగా దెంగాడు. నీహా రొమ్ములు ఊగుతూ, తాళి వేలాడుతూ, జుట్టు చెదిరిపోతూ…
“ఆహ్… యవండి… ఇంకా గట్టిగా… నన్ను మీ బిడ్డల తల్లిని చేయండి…”
సిద్ధార్థ్ 40 నిమిషాలు దెంగాడు. చివరి దెబ్బలో గర్జించి, నీహా గుద్ద లోపల గట్టిగా కార్చాడు. వేడి రసం నిండిపోయింది.
ఇద్దరూ పక్కన పడుకున్నారు. నీహా అద్దంలోకి చూసింది.
తెల్ల చీర విచ్చుకుని, రొమ్ములు బయటకు వచ్చి, జుట్టు చెదిరి, మెడలో తాళి వేలాడుతూ, నుదుటన సింధూరం… ఒక పూర్తి భార్యలా కనిపిస్తోంది. కళ్ల నుంచి నీళ్లు కారాయి. ఆనందమా, బాధయా తెలీదు.
సిద్ధార్థ్ ఆమెను గట్టిగా హగ్ చేసుకుని, “ఇక నుంచి నువ్వు నా భార్యవి మాత్రమే… ఈ జన్మకి నా భార్యవి…” అని చెప్పాడు.
నీహా కళ్లు మూసుకుని, “సరే యవండి… మీరే నా పతిదేవుడు… నేను మీ భార్యనే…” అని చెప్పి, ఆ రాత్రి మళ్లీ మళ్లీ దెంగబడింది.